ساکنان این روستا در طول تاریخ ارمنی بوده اند و به امر کشاورزی و باغداری می پرداختند که بنا بر قول های معروفی که سینه به سینه در میان اهالی نقل شده است باغ های بسیاربزرگ و سرسبز انگور، انجیر و گلابی در این روستا وجود داشته که منبع اصلی در آمد ساکنبن آن بوده است . همچنین آثار تاریخی به جامانده از جمله دو کلیسای سورپ گئورک ( آغ کلیسا ) و کلیسای گریگوروس(قره کلیسا) و همچنین قبرستان های ارامنه و بقایای خانه های ویران شده ارامنه گواه این امر میباشد. که بعد از کوچ مسلمان ها به این منطقه در کنار هم با صلح و دوستی می زیسته اند که بقایای خانه های ارامنه و مسلمانان و همچنین قبرستان آنها در کنار آغ کلیسا واقع میباشد. بعدها که ساکنان ارمنی این منطقه در سال ۱۹۱۵ توسط ترکان عثمانی قتل عام شده و افراد باقی مانده از این منطقه کوچ کردند (برگرفته از دانشنامه ی آزاد ویکیپدیا) ،باغ های آنها به علت عدم رسیدگی خشکید و نام ویرانباغ به همین علت برای این روستا انتخاب شده است . در منطقه ی دره شام روستاهای ویرانباغ، کلیدداغی ، دودای ، تره میش ، قره ناز و گجلرات قراردارند که روستای ویرانباغ فعلی کمی بالاتر از روستای ارمنی نشین قبلی ساخته شده و تمامی اهالی آن از ایل ورمزیار میباشند.
عکسهایی زیبا از کلیسا .گورستان وروستای ویرانباغ ارسالی آقای اکبر ورمزیاری
اگر می خواهید این تصویر را بهتر ببینید : روی عکس راست کلیک کنید و گزینه ی open image in new tab را انتخاب نمایید و عکس را بهتر مشاهده نمایید.
با تشکر